Seninle konuşamıyorum, korkup yazının ardına saklanıyorum diye kızma bana, ne olur! Bu bile büyük başarı benim için. Ne zamandır düşünüyorum. Kafamda nasıl yapacağımı kaç kez döndürüp durdum bir bilsen. Senden rica ediyorum, okumaya çalış bunu. Anlamasan da olur, ama lütfen oku. O kadar uzun zamandır içimde tutuyorum, öyle kocaman oldu ki bu ur, çıkarıp atamazsam kanser olacak, korkuyorum. Onunla sanık-tanık ilişkisinin ötesindeyiz şimdi, geri dönemem, istemiyorum. Ve sen, artık tek tanığımsın. Bu, aynı zamanda madur olmanı da gerektiriyor, farkındasın. Böyle olmasını istemezdim ama, başka yolu yoktu, biliyorsun. Hayır, pişman değilim. Sen de olma.
